Als heel Vlaanderen vanaf volgende week naarstig aan het speculeren slaat en de vraag “Wie is de Mol” in haast elk gesprek terugkomt, lacht Assenaar Johan Stoefs eens in zijn vuistje. Want hij weet het al. Hij was namelijk de kameraman. Maar de opgelegde zwijgplicht is Stoefs heilig, dus dringt U vooral niet aan. “Zelfs mijn vrouw weet het niet.”
Nu de publiciteitsmachine voor de nieuwe serie van “Wie is de Mol” op toeren komt, waakt het productiehuis er streng over dat er geen letter uitlekt over het hele gebeuren. Bang als men is voor andere uitgestuurde mollen, zeker.
“Maar ik heb totaal geen moeite met die zwijgplicht”, klinkt het bij Johan vastberaden. “Het lukte me vorige keer ook perfect. Natuurlijk proberen sommige mensen wel, maar eigenlijk willen ze het niet weten, want dan is de fun er af. Maar het is wel leuk en boeiend om na elke uitzending de gesprekken en opinies te volgen. Ook bij mij thuis, hoor. Mijn vrouw Mia, die nochtans mee in ons bedrijfje zit en dus erg veel weet, moet het zelf uitvissen. Maar zij speelt het spelletje mee met onze kinderen Jasper en Jana.”
“Het waren wel drie erg zware weken. Je kan het bijna vergelijken met Parijs-Dakar. Het werk was niet alleen technischer dan het gewone camerawerk, met allerlei verborgen camerastandjes en zo, door de geheimhouding van de spelletjes nam de dagelijkse voorbereiding telkens veel tijd in beslag. Meer dan 4 à 5 uur heb ik nooit geslapen. De opnames gebeurden met drie cameraploegen en dat was niets teveel. De Nederlandse serie werd gedraaid met vier ploegen en die klaagden al” lacht hij.
Luc Alloo
De 38-jarige Johan Stoefs vestigde zich in 1989 als zelfstandig cameraman. Sinds ’91 runt hij met zijn vrouw het bedrijfje De Kameraden, dat over twee vaste ploegen beschikt. “Met de start van VTM ontstond er plots een grote markt voor cameramensen”, herinnert hij. “Ik was altijd al gefascineerd door beelden en fotografie. Na mijn studies aan het RITCS kon ik in ’83 dankzij mijn buurman en cameraman Dirk Van Cappellen beginnen als assistent-klankman bij nieuwsreportages voor Videohouse. In ’86 werd ik cameraman. Eerst deed ik publiciteitsreportages, nadien volgde het echte TV-werk.”
Dat TV-werk leidde intussen tot een indrukwekkende staat van dienst: Het Huis van Wantrouwen, De Schalkse Ruiters, FC De Kampioenen, Morgen Maandag, De Jacques Vermeire Show, Wittekerke, Tura in Symfonie, Man bijt hond, het is maar een onbeduidende greep uit de tientallen TV-programma’s waarin U reeds van Stoefs’ camerastandjes kon genieten.
“Het is ontzettend gevarieerd werk en heel sociaal. Soms met absolute discretie, zoals nu met De Mol, nu en dan stijfdeftig met verplichte smoking, vaak ook hels en chaotisch, zoals met Luc Alloo. Alloo is wel een dankbaar figuur voor een cameraman, maar anderzijds moet hij ook op mij kunnen vertrouwen. Telkens er de minste actie te beleven is moet ik er staan. En van de eerste keer, want dat is in zijn geval vaak de enige keer.”
Wittekerke
“Als TV-kijker ben ik totaal misvormd en, voor mijn vrouw dan, niet te genieten” bekent hij. “Goede films zie ik nog graag, maar bij die goedkope TV-films zie ik alleen maar de talloze fouten, zowel van de cameramensen als van de monteurs. Die twee werken volledig onafhankelijk, maar toch zijn ze voor hun werk afhankelijk van mekaar. Als ik geen degelijk werk lever kan de monteur er niets van maken, anderzijds kan hij mijn werk ook verknoeien. Ik probeer steeds goed te overleggen met de regisseurs en de monteurs. Het halve werk van een cameraman bestaat uit vergaderen. Het overbrengen van de gewenste regie is een soort onderhandeling. Teamgeest en vriendschappelijke banden zijn erg belangrijk.”
“De trends veranderen ook snel. De periode van de groothoeklenzen is alweer achter de rug, tegenwoordig komt de klemtoon op het filmische aspect, met mooie achtergronden en speciale belichting. Ik concentreer me nu meer en meer op fictie. Wittekerke, bij voorbeeld, is leuk om doen omdat je als cameraman een belangrijke rol speelt op een set waar al gauw 20 mensen komen bij kijken.”
Hoewel Stoefs de aanbiedingen nauwelijks kan volgen, houdt hij zijn bedrijfje liever klein en fijn. “Zo behoud ik de controle over de geleverde kwaliteit. Met 10 of meer ploegen zou dat niet meer het geval zijn. Ik zeg niet dat ik de beste cameraman ben, maar ik probeer er wel steeds het beste van te maken.”
De Mol is een Kameraad
Tegelijk met de start van de TV-reeks “De Mol”, 23 januari, start op de website van het camerabedrijfje van Johan Stoefs, De Kameraden, de zoektocht naar een ,alternatieve’ mol. “Het gaat om een plezante persiflage op de echte Mol” verklapt Stoefs. “Net als op TV starten we met 10 kandidaten, alleen gaat het hier om 10 typetjes die ik zelf speel. Onze vrienden en relaties kregen op een nieuwjaarskaart al een voorstelling van mijn 10 kandidaten. Maar voor het vervolg moet men de site bezoeken. Iedereen mag en kan meespelen, hoor. Samen met een computerfirma uit Dilbeek werketen we een heel scenario uit. Elke week is er een verhaal, aan de hand waarvan de surfers een gokje kunnen uitbrengen op mijn Mol. Iedere week valt er ook ‚‚n personage af. Ja, ook mijn mol lag vooraf vast en, neen, ik verklap hem niet.” (RDS)
- website: http://www.dekameraden.be, vanaf 23 januari.